ក្រមសីលធម៌បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI)៖ តម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់ការរួមបញ្ចូលនៃទិន្នន័យ និងការរចនាដែលផ្តោតលើមនុស្ស
បទបង្ហាញស្តីពីសារៈសំខាន់នៃការគ្រប់គ្រងបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) ដែលថ្លែងដោយលោក Dixon Siu បានចាប់ផ្តើមដោយបញ្ជាក់ពីសក្តានុពលដ៏ធំធេងនៃបញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) ដោយបង្ហាញពីកម្មវិធីច្នៃប្រឌិតរបស់វានៅទូទាំងវិស័យសំខាន់ៗជាច្រើន រួមមានការថែទាំសុខភាព ការអប់រំ និងកសិកម្ម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកបានបន្ថយសុទិដ្ឋិនិយមនេះភ្លាមៗជាមួយនឹងការព្រមានយ៉ាងសំខាន់មួយថា ប្រសិនបើការអភិវឌ្ឍនិងការដាក់ពង្រាយបច្ចេកវិទ្យាបញ្ញាសិប្បនិម្មិតមិនត្រូវបានត្រួតពិនិត្យទេ វានឹងនាំមកនូវហានិភ័យធ្ងន់ធ្ងរដូចជា ភាពលំអៀង ការឃ្លាំមើល និងកង្វះទំនុកចិត្តជាមូលដ្ឋានពីសាធារណជន។ លោកបានគូសបញ្ជាក់ថា អត្ថប្រយោជន៍នៃបញ្ញាសិប្បនិម្មិតមិនអាចសម្រេចបានពេញលេញទេ លុះត្រាតែបញ្ហាប្រឈមខាងសីលធម៌ទាំងនេះត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយបុរេសកម្មនិងជាប្រព័ន្ធ ដែលធ្វើឱ្យការអភិបាលកិច្ចក្លាយជាតម្រូវការបន្ទាន់សម្រាប់នវានុវត្តន៍។
បន្ទាប់មក លោក Siu បានរៀបរាប់លម្អិតអំពីមូលហេតុដែលក្របខណ្ឌរឹងមាំនៃAI និងក្រមសីលធម៌ទិន្នន័យមានសារៈសំខាន់ ដោយសង្កត់ធ្ងន់លើគោលការណ៍ស្នូលចាំបាច់សម្រាប់បច្ចេកវិទ្យាដែលមានទំនួលខុសត្រូវ៖ ធានាតម្លាភាព យុត្តិធម៌ ឯកជនភាពនិងការយល់ព្រម និងទំនួលខុសត្រូវ។ លោកបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីផលវិបាកនៃការបរាជ័យក្នុងការធានាក្រមសីលធម៌ទាំងនេះ ដោយបង្ហាញថាតើការការធ្វេសប្រហែសអាចនាំទៅរកការកេងប្រវ័ញ្ចសិទ្ធិមនុស្សយ៉ាងឆាប់រហ័សដោយរបៀបណា។ ឧទាហរណ៍ដ៏មានឥទ្ធិពលមួយដែលត្រូវបានលើកឡើងគឺនៅក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រ៖ គំរូ AI អំពីការពិនិត្យសុខភាពជាច្រើន ត្រូវបានបង្រៀនដោយប្រើទិន្នន័យរោគសញ្ញាដែលមិនសូវរកឃើញកើតមាននៅលើអ្នកជំងឺដែលរស់នៅនៅជនបទ ឬខ្វះការតំណាងប្រជាសាស្ត្រពី ភូមិសាស្ត្រ ឬសេដ្ឋកិច្ចសង្គមផ្សេងទៀត។ កង្វះខាតដ៏សំខាន់នៃការតំណាងទិន្នន័យនេះមានន័យថាគំរូទាំងនេះមិនគួរឱ្យទុកចិត្តសម្រាប់ប្រជាជនមួយចំនួនធំ ដែលនាំមានការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យខុស និងបន្តវិសមភាពនៅក្នុងវិស័យថែទាំសុខភាព ។
ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបញ្ហារីករាលដាលនៃភាពលំអៀងនេះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព លោក Siu បានណែនាំគោលគំនិតសំខាន់នៃការបែងចែកទិន្នន័យទៅតាមភេទ (SDD)។ លោកបានកំណត់ SDD ថាជាទិន្នន័យ ឬព័ត៌មានដែលត្រូវបានបែងចែកយ៉ាងច្បាស់លាស់ទៅតាមភេទ ដោយបង្ហាញលទ្ធផលសម្រាប់ទាំងបុរសនិងស្ត្រីជាលក្ខណៈបុគ្គល ជំនួសឱ្យការប្រមូលផ្តុំមនុស្សគ្រប់គ្នាទៅក្នុងលទ្ធផល និងប្រភេទទូទៅដូចគ្នា។
អត្ថប្រយោជន៍នៃវិធីសាស្ត្រនេះមានច្រើនប្រភេទ និងអាចអនុវត្តបានភ្លាមៗ។ SDD ជួយប្រព័ន្ធAI ឱ្យរកឃើញភាពលំអៀងតាំងពីដំបូង ធានាជាមូលដ្ឋាននូវភាពយុត្តិធម៌នៃលទ្ធផល បង្កើនភាពត្រឹមត្រូវនៅសម្រាប់ក្រុមអ្នកប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ និងអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកធ្វើគោលនយោបាយមើលឃើញតថភាពពិត មិនថានោះជាការតំណាងជាក់ស្តែងរបស់ស្ត្រីនៅក្នុងទីផ្សារការងារ ឬការយល់ដឹងពីដំណើរការនៃការថែទាំសុខភាពខុសគ្នាសម្រាប់ក្រុមផ្សេងៗគ្នានោះទេ។ ដោយមើលឃើញទិន្នន័យត្រូវបានបំបែក វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការមិនអើពើនឹងចំណុចដែលមានវិសមភាព។
លោក Siu បានអះអាងថា ដើម្បីឱ្យ AI មានភាពយុត្តិធម៌និងត្រឹមត្រូវ ឧស្សាហកម្មនេះត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរវិធីសាស្ត្រជាមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន៖ នៅពេលរចនាគំរូ AI យើងត្រូវកំណត់ជាគោលថាទិន្នន័យរបស់យើងបានបែងចែកទៅតាមភេទ ជាជាងអនុញ្ញាតឱ្យមានការលើកលែងនៅក្នុងប្រមូលទិន្នន័យ និងធ្វើគំរូ (Modeling)។
ក្រៅពីទិដ្ឋភាពបច្ចេកទេសនៃទិន្នន័យ បទបង្ហាញរបស់លោកបានសង្កត់ធ្ងន់ថា បញ្ញាសិប្បនិម្មិត (AI) ត្រូវផ្តោតលើមនុស្សជាសំខាន់។ វិធីសាស្ត្រនេះធានាថា ការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យាត្រូវបានដឹកនាំដោយតម្លៃមនុស្ស សុខុមាលភាព និងវិបុលភាពសង្គម ជាជាងសមត្ថភាពបច្ចេកវិទ្យាសុទ្ធសាធ ឬផលប្រយោជន៍ពាណិជ្ជកម្ម។
លោកបានប្រៀបធៀបដោយសង្ខេបអំពីរបៀបដែលក្រុមហ៊ុនធំៗលើពិភពលោកកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមនេះ ដោយកត់សម្គាល់ថា សហភាពអឺរ៉ុប ចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិកមានទិសដៅខុសៗគ្នានៅពេលរចនាគំរូ AI និងនវានុវត្តន៍បច្ចេកវិទ្យា ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនវិជ្ជាជាតិផ្សេងៗគ្នាទាក់ទងនឹងបទប្បញ្ញត្តិ ការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋ និងសេរីភាពទីផ្សារ។ បន្ទាប់មក ការផ្តោតអារម្មណ៍បានផ្លាស់ប្តូរទៅបរិបទជាតិ ជាពិសេសយុទ្ធសាស្ត្រ AI ជាតិរបស់ប្រទេសកម្ពុជា (២០២៥-២០៣០)។ លោក Siu បានពន្យល់ថា ឯកសារយុទ្ធសាស្ត្រទាំងមូលនិងសសរស្តម្ភរបស់វា ដែលមានគោលបំណងសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍជាតិប្រកបដោយការរួមបញ្ចូល ហើយអាចត្រូវបានគាំទ្រយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ តាមរយៈការអនុវត្តភ្លាមៗនៃអភិបាលកិច្ច AI ដែលគួរឱ្យទុកចិត្តនិងប្រកបដោយសីលធម៌។
បទបង្ហាញនេះបានបញ្ចប់ដោយគោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់អនាគតនៃបច្ចេកវិទ្យា៖ គោលបំណងពិតរបស់ AI គួរតែជាការពង្រីកតម្លៃរបស់មនុស្ស មិនមែនជំនួសតម្លៃទាំងនោះទេ ដោយលើកទឹកចិត្តទស្សនិកជនឱ្យមើលឃើញ AI ជាឧបករណ៍ដ៏មានឥទ្ធិពលសម្រាប់ការកែលម្អសង្គម ហើយក្រមសីលធម៌នៅតែជាចង្កូតនៃការអភិវឌ្ឍ។
